Internet-activisten over de hele wereld hebben via Distributed Denial of Service de aanval ingezet op elk bedrijf of organisatie die niet aan de kant van Wikileaks staan. Nadat Mastercard, VISA en Paypal hun betalingsondersteuning hadden teruggetrokken, werd de aanval op deze bedrijven ingezet en waren deze bedrijven een tijd lang niet bereikbaar. Via Twitter en andere kanalen worden aangevallen gecoordineerd en ingezet. De politie en het Openbaar Ministerie nemen dit zo hoog op dat ze in Nederland een jongen van 16 hebben gearresteerd. Is er sprake van grootschalig vandalisme? Of van legitiem verzet?
Verschillende experts geven aan dat het gaat om digitale hooligans. Ze zouden het vooral leuk en 'kicken' vinden om te kijken wat ze voor elkaar kunnen krijgen. Indruk maken op anderen is een belangrijk doel. Net als voetbal-hooligans zouden deze digitale hooligans ook hard moeten worden aangepakt. Bij De Wereld Draait Door benadrukt de security expert dat het niet gaat om relatief onschuldige acties. Deze activisten leggen immers volgens hem cruciale betalingsinfrastructuren plat. En dus zou een harde aanpak nodig zijn.
Anderen benadrukken dat het gaat om digitale sit-ins. In de jaren 70 gingen activisten voor de Amerikaanse ambassade zitten. En nu zitten ze met z'n allen voor de digitale deuren van Mastercard, VISA, Paypal, de politie en het Openbaar Ministerie. Uiteindelijk maken ze niets kapot: de toegang tot deze sites worden alleen enige tijd onmogelijk gemaakt. De activisten steunen op deze manier de politieke strijd van Wikileaks en het ideaal van voorkomen van machtsmisbruik via openbaarmaking.
Uiteindelijk moeten de nieuwe acties worden beschouwd als hedendaags verzet. En verzet gaat altijd gepaard met hooliganism. Ook bij de studentenacties en acties vanuit de kraakbeweging speelden altijd een mate van machismo en behoefte aan spanning een rol. Dat zal bij elke vorm van het verzet het geval zijn. Sterker nog: volgens mij is succesvol verzet zonder betrokkenheid van hooligans moeilijk te bereiken. De energie waarmee zij de strijd aangaan is cruciaal.
Is dan elke vorm van hooliganism een vorm van verzet? Zeker niet. Het criterium is dat het uiteindelijk gaat om de strijd met heersende machtsbelangen. Verzet is erop gericht om deze machtsbelangen omver te werpen (of tenminste te doen wankelen). En in het geval van Wikileaks is daar zeker sprake van. Machtsbelangen van regeringen en grote bedrijven worden aangetast door de openbaarheid waarin hun handelen wordt geplaatst. Wikileaks is een poging om de wereldpolitiek te democratiseren en bouwt in deze zin zeker voort op de jaren 60.
En hoe dient het gezag om te gaan met deze hooligans? De reactie van de politie en het Openbaar Ministerie is volstrekt overtrokken. Natuurlijk kan het gezag ingrijpen maar in dit geval hadden ze deze jongen eens goed vermanend moeten toespreken. Het gaat om een jongen van 16! Gezag in een democratische staat dient er niet op gericht te zijn verzet tegen heersende machtsstructuren hard te onderdrukken. Wel is het belangrijk om dit verzet te kanaliseren en ervoor te zorgen dat er een gesprek plaats vindt om verantwoordelijkheden in de informatiesamenleving. De betogingen tegen president Johnson in jaren 70 vormde een aanzet tot democratisering. Laat het huidige verzet ook een aanzet vormen tot democratisering van mondiale verhoudingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten